فرمولِ ماندگار شدن سریالها به روایت کارگردان تلویزیون
تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۷۳۴۳۹
کارگردان سریال "وقت صبح" تأکید کرد که خیلی چیزها سریالسازی را تحت تأثیر قرار داد. نسبت به ۱۰ سال پیش به شدت زمین بازی فرق کرده است.
به گزارش پول نیوز، جواد میرزا آقازاده، کارگردان و نویسنده مینی سریال «وقت صبح» در برنامه تلویزیونی "سریالیست"، گفت: تصمیم پخش این سریال دیر گرفته شد به همین خاطر مقداری موعد تبلیغاتش کمتر بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: کار استانی بود و در بهترین باکس در شبکههای سراسری پخش شد. در کل نتیجهای که از شبکه، سفارشدهنده و مخاطب داشتیم، راضی کننده بود.
آقازاده درباره این مینی سریال افزود: «وقت صبح» اولین کارم بود که در مرکز سمنان به سفارش مرکز سیمای استانها تولید شد. تقریباً موقعیت داستانی ما در این سریال براساس انتخاب شکل میگیرد؛ بحث پیدا کردن خود است. در حقیقت شخصیت اصلی در معرض انتخاب قرار میگیرد و این باعث یکسری اتفاقات و رویدادها میشود؛ چیزهایی که فراموش کرده بود را دوباره به یاد میآورد.
او خاطرنشان کرد: این تِم با محتوای پیدا کردن خود و ایده فراموشی، علاوه بر شخصیت اصلی در سه چهار شخصیت دیگر هم وجود دارد.
کارگردان سریال "وقت صبح" اظهار کرد: فیلمنامه ظاهر سادهای دارد اما پیچیدگیاش به این است که از یک درام درونی است. پلان بیرونی داریم؛ مواجهه روحانی قصه با اتفاقات. از طرف دیگر هرکدام از آدمهای قصه با خودشان، قصهای دارند. هدفگذاری اولیه سریال برای ایام فاطمیه بود، آن هم به خاطر تِم مادرانهای بود که داشت.
او درباره نقش بانوان در مینی سریال "وقت صبح" گفت: ما رویکرد کلی نسبت به این سریال داشتیم. ماجرا این بود که موقعیت سریال ما یک رویکرد واقعگرایانه است. استنباط خودم بر این است که روحانی قصه ما نوع حضورش در اجتماع و نوع طبقهای که برایش انتخاب شده است در سریالها و فیلمهای مشابه وجود دارد. فرض کنید در سریال "پردهنشین" نوع جامعهای که انتخاب شده، جامعه علمیتر است و منزلت حوزوی دارد.
کارگردان "وقت صبح" تأکید کرد: در سینما به روحانیهایی پرداخته میشود که به یک باره موقعیتهای استثنایی برایشان پیش میآید. اینکه یک روحانی با سبک زندگی معمولی در دل مردم زندگی سختی کار بودکه بتوانیم هم معنویت عجیب و غریب ایجاد نکنیم و هم منزلتش را زیاد پایین نیاوریم. این موضوع در بحث زناشویی هم وجود دارد. انتظار داشتیم دیالوگها چشم تو چشم باشد. زاویه پایین به بالا و سنتی نباشد.
میرزا آقازاده در ادامه خاطرنشان کرد: اول روحانی را انتخاب نکردیم بعد برایش قصه بنویسم. باید از بازی کاوه خداشناس تمجید کنم؛ خیلی جای ریسک داشت، چون نقشهای مثبت و مشابه بازی کرده بودند. اینکه بازیگر بتواند طوری ظرافت ایجاد کند که واقعگرایی و تفاوت نقشها دیده شود مهم است.
او تأکید کرد: اصرار داشتم بازی خانم نصرتی دیده شود. مردم او را با سریال "پایتخت" شناختند؛ در این سریال حضوری کاملاً متفاوت داشت. او از نظر اخلاقی درجه یک و بسیار حرفهای است؛ همراهی خوبی هم با ما داشتند. دو بزرگ را در فاصله پخش تا روزهای اخیر از دست دادیم که بسیار به کار ما کمک کردند. عزتالله جامعی ندوشن که بسیار بزرگوارانه با ما همراهی کردند.
در ادامه شاهین شجره کهن، منتقد، درباره نظرسنجی سریالها و نتایج به دست آمده گفت: وقتی نظرسنجی را مرور میکردم، برخی از سریالها را با اسمشان به یاد نمیآوردم. این نشان میدهد که چطور کیفیت در سریالسازی ما اهمیت پیدا میکند. یعنی وقتی میگویید سریالهای تاریخی که اصل واقعه را به تصویر کشیدهاند بلامنازع رأی بالا برای "مختارنامه" است. در حالی که "معصومیت از دست رفته" خیلی سکانسهای خوبی دارد. همان آدمهایی که به "مختارنامه" رأی دادند که شکّی در کیفیتش نسبت به باقی نامزدها نیست، همانها بخشهایی از "معصومیت از دست رفته" را ممکن است در خاطرشان داشته باشند و موافقش باشند.
وی افزود: در نظرسنجی، اینکه در لحظه کدام سریال با کدام ژانر و قالب بیشتر توسط مردم به یاد آورده میشود و برایشان آشنا است خیلی نسبت به نتیجه نهایی اثر میگذارد و باز هم بحثی که درباره کیفیت داشتیم مطرح میشود. در درامها کارهایی مثل "پردیخت" در زمان خودش خیلی پربیننده و پرستاره بود. اما "شب دهم" به خاطر داستانش و اینکه داستانگو و راویِ آن، اینطور قصه گفتن را بلد است با فاصله بالاتر قرار میگیرد.
شجره کهن خاطرنشان کرد: سریال "مختارنامه" در قالب خودش واقعاً بیرقیب است. سریالهایی مثل وفا، پردهنشین، هرکدام از اینها در زمان خودشان توانستند تقریباً در سطح نزدیک به هم مخاطب جذب کنند. باز هم اگر بین ۱۲۰ تا ۱۲۰۰ کار دیگر که در این ۱۰ -۱۲ سال ساخته شده است، نظرخواهی بگذارید باز هم این چند کار بالاتر قرار میگیرند.
در ادامه میرزا آقازاده در این زمینه گفت: سؤالم مبنایی است؛ ذاتاً درباره اینطور نظرسنجیها، بگوییم "شب دهم" کیفی است. بله ۱۰۰ درصد هست. مورد علاقه من هم هست و حتماً به آن رأی میدهم. اینکه بگوییم "مختارنامه" کیفی است ۱۰۰ درصد همینطور است. اما وقتی بحث کمیّت و کیفیت کنار هم قرار میگیرد مشخصه دیگری به عنوان کار ماندگار داریم. کاری که مثل "روزیروزگاری" هنوز تازه است. سؤالم این است که اینها چند تا هستند. عین این سؤال را میشود نه در قامت تلویزیون ایران بلکه در طول سینمای دنیا سؤال کرد.
وی افزود: مثلاً میگوییم پس از ۱۰ سال "شب دهم" مانده است. عین این سؤال را میشود درباره اینکه در هالیوود سالانه ۷۰۰ تا یک هزار کار ساخته میشود. از این تعداد ۳۰ کار به اسکار میآید. بنابراین وارد سطح ماندگاری میشویم. سریال "نجلا" واجد ویژگیهایی است که برای من حقیقتاً ارزشش بیشتر است؛ اینکه این فیلم خوب شده، بیشتر از آوردهای که انتظار داشتم آورده است. در مقابل "شب دهم" قرار بود چنین اتفاقی را رقم بزند. "مختارنامه" اگر اینطور نمیشد شکست بود. سریال "مختارنامه" اینطور است که در سینمای دنیا برخی اوقات فیلمی بیگ پروداکشن میبینید مثل "ارباب حلقهها" که ۱۰ برابر فروش کرده، یک پروژه دیگری ساخته میشود که هزینه کمتری دارد. اگر
کارگردان سریال "وقت صبح" توضیح داد: شناختمان از زمین و سینمایی که هستیم چیست. ظرفیت سینمای ایران به بالقوهها کار ندارم. کسانی که دیده شدهاند یا دیده نشدهاند. تعداد فیلمنامهنویسهای ایران را بشمارید؛ کارگردانها و تهیهکنندهها را بشمارید. گاهی هست در سریال "شب دهم" ایده درست، تهیهکننده درجه یک، عوامل اجرایی، وحدت فرم و محتوا، جمع میشوند. کار خوب قابل پیشبینی است؛ فرمول ساخت اشکها و لبخندها شبیه به هم بوده است. خیلی چیزها سریالسازی را تحت تأثیر قرار داد. نسبت به ۱۰ سال پیش به شدت زمین بازی فرق کرده است؛ متن وجود دارد.
شجره کهن در پایان گفت: کار را باید به کاردان سپرد. با شجاعت و نزدیک شدن به آدمهایی که در این حوزه نشان دادهاند که شایستگی و قابلیت کار دارند. قطعاً از آدمهای کوچک کار متوسط هم درنمیآید.
منبع: تسنیم
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: سریال روایت کارگردان تلویزیون کارگردان تلویزیون سریال ها وقت صبح شب دهم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۷۳۴۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرفهای جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر بهتازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش میشود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفتوگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سریهای جدیدتری از مافیا تولید شد، نقشهای بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخشتر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار میگیرد، مخاطب همراهش است. فکر میکنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش میبرد و مراعات بازیکنها را میکرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوتهای مشخصی دارند. محدودیتهای صدا و سیما، فیلمنامههایی که تثبیت میکند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرمها راحتتر است و به این واسطه، کارگردانها، نویسندهها به تبع آن بازیگران دستشان در کار بازتر است. اینها مواردی است که همه میدانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاریاش را به نقشآفرینی در سریالهای تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلیها، نگران حال این روزهای تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور میتواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عدهای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیزهایی گذاشتهاند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب میدانند که بخش زیادی از مخاطبشان را از دست دادهاند و به نظر میرسد که با این شیوهای که پیش میروند، خیلی هم برایشان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاریشان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریالهای پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریالهای خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر میکنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهرههای دهههای قبل چقدر در تلویزیون احساس میشود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریالها یا برنامهها کار میکردند، جای خالی برنامههایشان احساس میشود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیمگیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیاتشان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید میکنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژهای نمیخواهد. به هر حال آن برنامهها و سریالهای خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شدهاند.
ترجیحتان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمیتوانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه میدانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.